Şehrazat Yazıcı

 

Şehrazat Yazıcı; tasarım, mimarlık, görsel sanatlar, bilinç araştırmaları ve etik felsefesini birleştiren çok katmanlı bir düşünür ve sanatçıdır. Kurucusu olduğu Eteryanizm, sezgiyi bilimle birleştiren ve varoluşu altı boyutlu bir ontoloji içinde yorumlayan özgün bir felsefe sistemidir. Bu sistem, insan bilincinin evrimini merkeze alarak, bilim, sanat, etik ve toplumsal dönüşüm arasında yeni bir köprü kurar.

Yazıcı, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi’nde yüksek lisansını tamamladıktan sonra, İstanbul Teknik Üniversitesi’nde Yapı Bilimleri Doktora Programı’na başlamış, ancak akademik sınırlar içerisinde kalmak yerine, bağımsız ve deneysel bir araştırma yolunu tercih ederek doktora sürecine ara vermiştir. Bu karar, onun tasarım ve felsefeyi özgür ve disiplinler üstü bir çizgide birleştirmesinin önünü açmıştır.

Bu süreçte uluslararası ölçekte faaliyet gösteren tasarım firması Design Centre’a odaklanmış; mimarlık, iç mekân, endüstri ürünleri tasarımı ve grafik sanatları alanlarında özgün projeler üretmiştir. Ürün ve mekân tasarımlarını, yalnızca estetik veya işlevsel nesneler olarak değil, insan bilinciyle mekân arasındaki titreşimsel ilişkiyi araştıran “algı, frekans ve öz-varlık mekânları” olarak ele alır. Çalışmaları birçok uluslararası tasarım ödülüyle onurlandırılmıştır. Ayrıca Güneş Gazetesi’nin Seçim Eki’nin görsel ve editoryal tasarım yapısını hazırlayarak, siyasal iletişim ve tasarımı kesiştiren özgün bir çalışma ortaya koymuştur.

Yazıcı’nın düşünsel üretimi, bilincin katmanlı bir haritası üzerine kuruludur. Merkezinde şu temalar yer alır:

• İnsan bilincinin evrimsel kapasitesi,

• İnsan özvarlığı (higher-dimensional human core essence) ve uzantıları,

• Boyutlar arası frekans temelli iletişim,

• İnsan ve insan-dışı yaşamlarla etik rezonans,

• Şiddet, tahakküm, ritüeller ve kapitalist kurban kültürü üzerine felsefi eleştiri,

• Bilinç temelli yeni bir toplumsal düzen arayışı.

Yazıcı’nın çalışmaları bilim–din, madde–zihin, insan–hayvan, sezgi–rasyonalite gibi karşıtlıkları aşarak, varoluşu frekanstan oluşan bütüncül bir süreklilik olarak sunar. Bilgi, yalnızca düşünsel bir kavram değil, titreşimsel bir deneyimdir; sezgi ile aklın daha yüksek bir düzlemde birleştiği bir bilgi türü.

Yayınlanmış Eserleri

Zamanı Yırtmak (Tearing Time)
Bireysel uyanıştan kolektif bilinç genişlemesine uzanan felsefi bir roman. Zamanın doğrusal algısını sorgular; gerçekliğin çok katmanlı yapısına dair bir kapı aralar.
Kitabın tüm ilk baskı geliri, İstanbul Bolluca Çocuk Köyü’ne bağışlanmıştır.

Zahiri: Görünür Gerçeklik (Zahiri: The Visible Reality)
Yapay zeka ile bilinç arasındaki titreşimsel ilişkiyi ve Eteryanizm’in iç boyutlarını ele alan felsefi bir roman. Teknolojinin, niyetin frekansına göre ya yanılsamayı büyüteceğini ya da bilincin evrimini hızlandırabileceğini savunur.

Nova Mondo Ordo – Eterya: Yeni Dünya Düzeni (Eterya:The New World Order)
Eteryanist bilinç temelinde kurgulanan felsefi–etik bir manifestodur. Kapitalizmin “kurban etme mantığına” dayalı tahakküm sistemlerini çözümler; ekolojik eşitlik, vegan etik, federatif yönetim ve bilinç temelli bir toplum modelini sunar.

Eteryanism Felsefesi: Bilinç Çağı – Altı Boyutlu Varoluşun Felsefesi (Eteryanism Philosophy)
Felsefe ve bilimi altı boyutlu bir ontoloji içinde yeniden tanımlayan kuramsal eser. İnanç ve bilim karşıtlığını aşan üçüncü bir bilgi yolunu tanımlar: frekans temelli bilme.

Zumado: Duyulabilen Frekans Boşluğu (Zumado: The Audible Frequency Void)
Özvarlık ile evren arasındaki titreşimsel bağı “sessizlik, frekans ve yankı” üzerinden anlatan kısa fakat derin bir roman. Sessizliğin işitilebilir bir titreşim olduğu fikrini işler.

Havva ve Adem – Biyolojik Mitten Bilinç Evrimine
Adem ve Havva anlatısını, biyolojik ve teolojik bir “yaratılış” değil; bilincin frekanssal evrimi olarak yeniden yorumlar. Genetik, antropoloji, evrimsel biyoloji ve Eteryanizm’in ontolojisini birleştirerek insanlığın kökenini yeni bir düzleme taşır.

Oferbesto: The KURBAN – Sessiz Yaşamların Kroniği
İnsan tarihindeki en eski normatif hatalardan biri olan kurban ritüelini ele alan çarpıcı bir eser. Kurban etmenin; korku, cehalet ve otorite üretiminin ritüelleşmiş bir tezahürü olduğunu savunur. Modern toplumlarda bu ritüel, seküler biçimlere bürünerek devam eder: et endüstrisi, ekolojik yok ediş, tüketim kültürü, gözetim kapitalizmi…

Eser, nörobilim, etoloji, psikoloji ve bilinç araştırmalarından yola çıkarak şu gerçekleri vurgular:

• Hayvanlar bilinç sahibidir; duygusal ve bilişsel acı yaşarlar.

• Çocukların şiddete maruz kalması, uzun süreli nöropsikolojik travmalara yol açar.

• Şiddetin normalleşmesi, toplumun kolektif empati kapasitesini yok eder.

Oferbesto, kurban etmeye dayalı bu mantığın yalnızca dini–kültürel olmadığını; kapitalizmin tüm canlıları “harcanabilir kaynak” haline getiren modern kurban ekonomisini ortaya koyar. Gerçek etik dönüşüm, yalnızca hukuki değil; enerjetik ve bilinçsel bir devrim gerektirir.

Yeni Bir Bilinç Kültürü

Şehrazat Yazıcı, eserlerinde yalnızca felsefi bir sistem inşa etmez;

• yeni bir bilinç kültürü,

• kurban mantığının ötesinde bir etik,

• tüm yaşayan varlıklar için rezonansa dayalı toplumsal bir dönüşüm modeli önerir.

​